غرور
شهری بود به نام عشق
در آن کوهی وجود داشت بنام دوستی
از آن کوهرودی جاری میشد بنام محبت
این رود به مردابی میریخت بنام جدایی
پس نفرین عالم بر این جدایی که غرور مرا درک نمیکن
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد